Polityka regionalna Unii Europejskiej ma określone ogólne cele. Składając wniosek o fundusze europejskie trzeba więc udowodnić,
że dzięki nim zaspokojone zostaną lokalne potrzeby ale również osiągnięte założenia polityki Unii.
Podstawy polityki strukturalnej UE
Polityka regionalna Unii Europejskiej wynika z potrzeby redukowania nierówności gospodarczych i społecznych między
poszczególnymi jej regionami. Różnice takie mają tendencję do zwiększania się i mechanizm rynkowy nie zapobiega temu
zjawisku, a nawet go przyśpiesza. Mniej dynamiczne lub zacofane regiony nie są atrakcyjne dla inwestorów, a przecież nowe
to nowe inwestycje są szansą na powstawanie nowych miejsc pracy i pobudzenie rozwoju gospodarczego. W tej sytuacji
niezbędna jest pomoc centralna by podnieść atrakcyjność inwestycyjną regionu poprzez rozwijanie infrastruktury i zasobów
ludzkich.
Już na podstawie Traktatu Rzymskiego tworzone były początki wspólnotowej polityki strukturalnej. Przejawem tego było
między innymi utworzenie w 1975 roku Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Początkowo jego funkcjonowanie
było krytykowane ze względu na małą ilość środków przeznaczanych na ten cel i małą efektywność ich wykorzystania.
Impulsem do modernizacji i rozbudowy polityki regionalnej było utworzenie wspólnego ryku. Jego funkcjonowanie groziło tym,
że regiony bogate staną się jeszcze bogatsze a biedne jeszcze biedniejsze. Wprowadzono wtedy między innymi zasadę, że
na pomoc strukturalną będą jednocześnie kierowane środki z różnych źródeł, że z pomocy będą korzystać z góry określone
obszary oraz że finansowane będą określone ogólne cele. Ponadto ustalono, że pomoc wspólnotowa może być tylko
uzupełnieniem działań narodowych i, że może z niej być pokrywana tylko część poszczególnych projektów. Traktat z Maastricht
uczynił dążenie do zrównoważonego postępu ekonomicznego i socjalnego jednym z głównych zadań Unii Europejskiej.
Wyrazem tego było utworzenie Funduszu Spójności, który obejmuje całe najbiedniejsze kraje Wspólnoty i finansuje projekty z
dziedziny ochrony środowiska i budowy transeuropejskich sieci komunikacyjnych.
Zasady polityki strukturalnej UE:
1. Nie można naruszać konkurencji poprzez faworyzowanie kogoś na rynku (poprzez pomoc),
2. Zasada preferencji europejskich - UE lepiej traktuje kraje członkowskie niż inne,
3. Zasada solidarności finansowej - wszystkie kraje płacą i korzystają z budżetu UE.
Obecny kształt polityki strukturalnej UE
Dawne sześć celów wspólnotowej polityki strukturalnej zostało zamienione na trzy:
1. Pomoc najbiedniejszym regionom UE - regiony, które mają PKB per capita (według parytetu siły nabywczej) niższy niż 75% średniej UE;
2. Regiony trwale utrzymujące bezrobocie strukturalne - wspieranie ekonomicznej i społecznej konwersji;
3. Cel zatrudnieniowy, ma on charakter horyzontalny, co oznacza, że fundusze nie są przydzielane tylko wybranym regionom ale wszędzie tam gdzie zaistnieje taka potrzeba.
Obecne działania są bardziej dostosowane do funkcjonowania i współgrania z gospodarką rynkową m.in. ponieważ:
1. Zmierza się do nie tyle do wyrównywania poziomu rozwoju co do wyrównywania szans rozwojowych;
2. Odchodzi się od centralnie sterowanej alokacji środków pieniężnych, na rzecz podnoszenia atrakcyjności inwestycyjnej regionów;
3. Dąży się do decentralizacji w przygotowywaniu programów rozwoju i kofinansowania ze środków innych niż unijne.
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego
EFRR jest funduszem pionowym, co oznacza, że jest kierowany do wybranych regionów. Te regiony wybierają w jaki
sposób wykorzystają fundusze na poprawę swojej konkurencyjności i rozwoju gospodarczego z uwzględnieniem własnych
zasobów i środowiska. Utworzony został 1975 roku.
Wsparcie z tego funduszu często kierowane jest:
- do małych i średnich przedsiębiorstw na poprawę ich konkurencyjności na wspólnym rynku (nie pojedyncze podmioty),
- na budowę infrastruktury w celu podniesienia atrakcyjności inwestycyjnej regionu,
- na rozwój turystki,
- na rozwój społeczeństwa,
- na badania i rozwój nowych technologii.
We wniosku o fundusze z Unii Europejskiej znajdują się m.in. takie pozycje jak:
Cele projektu:
We wniosku musi być wykazane, że dobrze zrealizuje on szczegółowe cele regionu i ogólne cle wyznaczone przez politykę UE.
Opis projektu:
- przyczyny upoważniające nas do skorzystania z pomocy;
- co gwarantuje powodzenia naszego projektu.
Przewidywane rezultaty:
- cele muszą być mierzalne;
- efekty muszą być mierzalne.
Ogromne znaczenie ma zgodna z prawem i przejrzysta procedura przetargowa. Ponadto wsparcie nie może naruszać
zasad konkurencji ani faworyzować nikogo na rynku , nie można wspierać indywidualnych osób. Składając wniosek o wsparcie
firm należy ustalić na jakich zasadach ta pomoc będzie przyznana. Pomoc nie może nikomu dawać uprzywilejowanej pozycji.
| 
